Kozakkenput, De Krakeling en Witte Hull
Periodieke aanlijnplicht
Gevarieerd bos
Kozakkenput bestaat uit gevarieerd bos met daartussen akkers, heideveldjes en diepe putten. Oude lanen doorsnijden het terrein. Een aantrekkelijke omgeving voor de ransuil en levendbarende hagedis. De gebieden spelen een onmisbare rol in het natuurnetwerk op de Utrechtse Heuvelrug. Dieren gebruiken deze smalle strook tussen Zeist en Soesterberg om zich te verplaatsen tussen het noorden en zuiden van de Heuvelrug. Zij maken hierbij gebruik van de ecoducten over de A28 en N237.
Waterputten
De Kozakkenput dankt zijn naam aan de waterputten die hier begin negentiende eeuw zijn gegraven. In 1804 hielden Frans-Bataafse troepen legeroefeningen in deze omgeving. Om op de droge heide water te hebben, groeven zij 30 putten met een diepte van ongeveer 10 meter. Een put is nog steeds in het terrein herkenbaar als diep gat.
Bij de Kozakkenput is het prachtig wandelen over statige lanen met beuken, Amerikaanse eiken en inlandse eiken. De Beukbergenlaan vormde in de negentiende eeuw een zichtlaan vanaf Huize Beukbergen, dat nu aan de andere kant van de A28 ligt.
De Krakeling en Witte Hull
Op De Krakeling wandelt men langs heidevelden. Hoog in de lucht zweeft de boomleeuwerik. Tijdens zijn vlucht kun je hem horen zingen. Dit zingen stopt zodra hij zich in spiraalvorm naar beneden laat glijden. De twee poelen hebben grote aantrekkingskracht op juffers en libellen. In de omgeving zijn meer dan tien soorten geteld. Dat is behoorlijk veel voor zo’n kleine poel. Hopelijk vestigen zich hier in de toekomst zeldzame planten zoals de witte waterranonkel en zonnedauw. Op De Krakeling is in het verleden veel zand gewonnen. Het zand is gebruikt bij de aanleg van de wijk Kanaleneiland in Utrecht. Het gebied Witte Hull bestaat voornamelijk uit bos.
