Molen ’t Hoog- en Groenland
Een weids uitzicht over het polderlandschap, dramatische wolkenluchten, de stille Angstel, weidevogels en kikkers: Molen ’t Hoog- en Groenland ligt prachtig. De molen is via een kade en ophaalbruggetje bereikbaar. Omdat hij bewoond is, is hij slechts incidenteel te bezichtigen.
Molenbezoek
Openingstijden
Incidenteel (de molen is bewoond)
Adres
Rijksstraatweg 2, Baambrugge
Contact
Droge voeten
Poldermolens malen water uit de polder en zorgden eeuwenlang voor droge voeten. Vanaf ongeveer 1100 werden in het westen van de provincie Utrecht de woeste veengronden ontgonnen. Er werden sloten en weteringen gegraven om het overtollige water af te voeren naar veenriviertjes.
Vanaf ongeveer 1500 was de bodem door inklinking zo gedaald, dat een natuurlijke afwatering steeds moeilijker werd. Het water moest omhoog gebracht worden: van de polder naar de hoger gelegen boezem. De poldermolens brachten uitkomst: met een scheprad of vijzel maalden ze het water omhoog. Zonder molens zouden de polders al vele eeuwen geleden weer onder water zijn gelopen.
Historie Molen ’t Hoog- en Groenland
Tot 1925 maalde de molen met een scheprad het water uit de polder. Daarna werd het gaande werk gesloopt om plaats te maken voor een centrifugaalpomp en een elektromotor. Begin jaren zeventig werden deze op hun beurt vervangen door een elektrisch gemaal.
Tot 1996 was er geen brug: iedereen die bij de molenaar op bezoek kwam, moest met een bootje worden opgehaald.
Molenaarsgezin
Poldermolens werden vroeger over het algemeen bewoond. Immers, als het veel regende, dan moest er continu gemalen worden en dan was het handig dat de molenaar vlakbij zijn werk woonde. Het is tegenwoordig moeilijk voorstelbaar dat een gezin met soms wel acht kinderen in een molen woonde.
Bouwjaar en type molen
ca. 1680 – achtkante bovenkruier