Sandwijck
Weelderig begroeide weilanden
Sandwijck is een bijzonder fraai gebied aan de rand van de stad Utrecht. Het weinig bezochte gebied is een voormalig landgoed met weelderig begroeide weilanden, slingerende waterpartijen, glooiingen en mooie zichtassen. Het kwetsbare gebied is een belangrijk onderdeel van de ecologische verbindingszone tussen het Kromme Rijngebied en het Vechtplassengebied.
Voormalig klooster
Oorspronkelijk was Sandwijck een uithof van het voormalige klooster Oostbroek. In 1834 heeft de toenmalige eigenaar (Van Boetzelaer) het park in de Engelse landschapsstijl laten aanleggen. Het herstel van het later vervallen landgoed werd in 1984 door de Werkgroep Sandwijck, een enthousiaste groep vrijwilligers, ter hand genomen. Nog steeds werkt de werkgroep aan herstel en onderhoud van het terrein. Zij doen dit nu samen met Utrechts Landschap, dat het terrein in 1989 aankocht. Kenmerkend voor het parklandschap van twee eeuwen geleden zijn de slingerende waterpartijen, glooiingen, een grote variatie aan boomsoorten en fraaie zichtassen.
Weilanden vol weelde
De weilanden op Sandwijck zijn lang in agrarisch gebruik geweest, maar hebben tegenwoordig een natuurbestemming. Door de graslanden niet langer te bemesten, ontstaat een bloemrijke vegetatie met soorten als rode klaver en echte koekoeksbloem. Ook weidevogels als grutto, kievit en tureluur krijgen nu meer kans om te broeden. De akkers worden ingezaaid met graan waartussen in de zomermaanden typische akkerkruiden als klaproos en korenbloem bloeien. Ze zijn een voedselbron en geven dekking aan diersoorten als haas, ree, muis, patrijs en vele vlindersoorten. Tussen de weilanden bevinden zich sloten met natuurvriendelijke oevers, houtsingels en boomgroepen. Deze vervullen een belangrijke rol als ecologische verbindingszone. Zo maken vleermuizen voor hun oriëntatie gebruik van houtsingels, terwijl de begroeiing van de slootoevers belangrijk is voor amfibieën, libellen, wezel, bunzing, hermelijn en de ringslang.
Verscheidenheid
Sandwijck staat bekend om de grote verscheidenheid aan bijzondere bomen zoals jeneverbes, ginkgo, moseik, sequoia, rode beuk, taxus en Chinese hemelboom. Ook de stinsenflora is rijk vertegenwoordigd. Achter op het voormalige landgoed staat een bijzondere folly in de vorm van een (schijn)kapel. Een folly is een bouwwerk dat geen enkel nut dient oftewel een architectonische dwaasheid. De folly is in de jaren negentig door Utrechts Landschap gerestaureerd.
Brandrode runderen
In het zomerseizoen lopen in het weiland brandrode runderen. Deze oud-Hollandse koeien passen perfect in het landschap van een historische buitenplaats. Ze spelen tevens een belangrijke rol in het beheer van de graslanden. In het zomerseizoen grazen zij op de weidepercelen rondom het kapelletje. Andere graslanden op Sandwijck worden jaarlijks gemaaid en gehooid. Het hooi wordt ’s winters aan de brandrode runderen gevoerd als ze op stal staan. Dit beheer levert prachtige bloemrijke hooilanden op, zoals we in voorjaar en zomer op Sandwijck zien. In de herfst lopen de koeien op een paar gemaaide percelen voor nabeweiding.
